Rany, chyba nie daję rady

Wanneer je hoofd een boksring wordt en je gedachten je tegenstanders, blijft er niets anders over dan weer op te staan en tegen dezelfde muur te rennen. Misschien om er zeker van te zijn: pijn is bekend, dus ik leef. Vermoeidheid knijpt de keel dicht, fouten worden leermeesters, maar de leerling is nog steeds dezelfde, met het dwaze geloof dat het deze keer anders zal gaan. In elk akkoord klinkt niet nederlaag, maar vasthoudendheid: van diegenen die niet kunnen opgeven. Laat de wereld van bovenaf instorten, laat het verleden aan je hielen kleven, de stap wordt toch vooruit gezet. Zelfs als er weer diezelfde impasse voor je ligt, waar je je hoofd tegen stoot, je afschudt... en het nog een keer probeert.