TO KOLEJNY DZIEŃ

Munten willen licht zijn - en daardoor ontstaat er meteen een lijstje met simpele prioriteiten in je hoofd: geld is belangrijker dan zeuren, glans is belangrijker dan loze woorden. Het liedje ruikt naar een feestje met een vleugje cynische zorg om je banksaldo: mensen en gedachten worden weggeduwd om plaats te maken voor het plan ‘winst - dan al het andere’.

Het ritme is hier als een stap naar een etalage met snuisterijen, die plotseling een symbool van succes lijken, en trouw aan vrienden wordt niet gemeten in woorden, maar in daden. De tekst is tegelijkertijd koel en zacht: de kilte van ambitie en een warme plek voor degenen die echt geholpen kunnen worden. Al deze zelfverzekerde ironie klinkt als een dagboeknotitie van iemand die zijn prioriteiten heeft herschikt en nu niets meer te verliezen heeft - behalve verspilde tijd.