Mufasa

De dreunende beats klinken als roestige pijpen in de hal, waarop iemand met zijn vuist slaat om aandacht te trekken. Het ruikt hier naar kelders, goedkope tabak en de eeuwige strijd om ‘wie het stoerst is’. In de ene zak zitten nieuwe sneakers, in de andere oude littekens. De mode verandert, maar de principes blijven hetzelfde: als ze door de deur worden gegooid, komen ze door het raam terug. Het lijkt luidruchtig en vies, maar in werkelijkheid is het een ode aan standvastigheid en koppigheid, waarbij elke couplet klinkt als ‘ik leef, ondanks alles’.