IDGAF

Het klinkt als een motor zonder uitlaatdemper - luidruchtig, boos en met een zelfverzekerde grijns. Hier is de glans van bankbiljetten, het geluid van schoten op de achtergrond en dat nachtelijke “ik ging naar buiten - de lichten van de stad verblindden me”. De drukte verandert in zelfbevestiging: wie twijfelde, kan nu de nullen op andermans rekeningen tellen. In elke regel klinkt een brutale lach, vermengd met vermoeidheid door andermans vragen. De muziek gaat over het feit dat het leven als een nachtelijke snelweg is: als je de verkeerde afslag neemt, raak je de bumper kwijt, maar toch blijf je gas geven tot het einde.