Mean

Het lijkt op liefde, maar het voelt als een eindeloze zoektocht met niveaus als ‘schreeuwen’, ‘uit bed gegooid worden’ en ‘mezelf om drie uur 's nachts in een hoek gedreven hebben’. Ik wilde een kroon en een troon, maar uiteindelijk kreeg ik een zenuwslopende thriller met nachtelijke flauwvallen en het eeuwige ‘waarom ben je zo boos?’. Het is grappig en bitter tegelijk: zelfs als je op blote voeten over kolen door de hel bent gegaan, krijg je geen applaus. Je moet je hier ofwel aanpassen aan de rol van nar, ofwel erkennen dat het schaakspel al lang in één richting is gespeeld.