Прасковья (Uma2rman Звёзды считают нас)

In plaats van bombast - flarden van herinneringen: adidas bij zonsopgang, een plakkerige disco waar je voor ‘vuile, maar gewassen contanten’ een hit op bestelling kon kopen. Een eenvoudig liedje over een verdrietig meisje bij het raam wordt plotseling een portaal naar een tijdperk waarin de jeugd luidruchtig was, bier goedkoop en nuchterheid bijna exotisch. En ook al veranderen de namen van de heldin van couplet tot couplet, het verlangen zelf blijft onveranderd - het strekt zich uit over de jaren, legt zich als een sluier over het glas en klinkt in elke “na-na-na”.