Streekmuziek

Son jarocho is een van de meest karakteristieke genres van de traditionele Mexicaanse muziek, die zijn oorsprong vindt in het oosten van het land. Het is een mix van Spaanse, Afrikaanse en Indiaanse ritmes. Son jarocho staat bekend om zijn levendige, dansbare energie en improvisatiegeest. Dit maakt het een onmisbaar onderdeel van volksfeesten en straatoptredens. In het wereldwijde muzieklandschap neemt het een niche in als etnisch en folkloristisch genre, dat een aanzienlijke invloed heeft gehad op de ontwikkeling van de Latijns-Amerikaanse populaire muziek.

Muzikaal gezien is son charrocho gebaseerd op snaarinstrumenten, waaronder de charanga, een kleine gitaar met vijf paar snaren, die een centrale plaats inneemt. Deze wordt aangevuld met de requinto (een hoog begeleidingsinstrument dat vaak met een plectrum wordt bespeeld) en de harocha-harp, die diepte en een ritmische basis toevoegt, evenals de zapateado – het ritmisch stampen met de voeten op een houten platform, dat niet alleen als dans, maar ook als percussie dient. De zang is vaak improviserend van aard en de teksten zijn poëtisch, humoristisch of satirisch en worden uitgevoerd in de vorm van gedichten, “desims” genaamd.

De oorsprong van son jarocho gaat terug tot de 17e-18e eeuw, toen Veracruz een van de belangrijkste havens van Nieuw-Spanje was. Via deze haven liepen de handelsroutes tussen Europa, Afrika en Amerika. Afrikaanse slaven brachten ritmische structuren en percussie-elementen mee, terwijl de Spaanse kolonisten harmonie en coupletten introduceerden. De lokale bevolking voegde daar hun eigen melodische kenmerken en poëtische tradities aan toe. Tegen het einde van de eeuw was son jarocho een zelfstandig genre geworden met een uitgesproken regionaal karakter, dat zich over heel Oost-Mexico verspreidde. In het midden van de 20e eeuw begon het dankzij radio-uitzendingen en de eerste opnames van ensembles te worden gezien als een symbool van de Mexicaanse identiteit.

Na verloop van tijd kreeg het genre niet alleen in Mexico, maar ook daarbuiten erkenning. Internationale media en etnologische studies besteden aandacht aan son jarocho als een voorbeeld van een duurzame volkspraktijk die ook in de 21e eeuw nog steeds actueel is. Tegenwoordig wordt son jarocho niet alleen als een genre gezien, maar ook als een cultureel fenomeen dat generaties en regio's met elkaar verbindt.