Acid jazz

Acid jazz is een muziekgenre dat eind jaren tachtig in Groot-Brittannië is ontstaan en een plek heeft ingenomen op het snijvlak van jazz, funk, soul en elektronische dansmuziek. Het is een soort brug geworden tussen traditionele instrumentale muziek en de clubcultuur. Het genre werd vooral bekend in Londense clubs en verspreidde zich vervolgens naar Europa, Japan en de VS.

De oorsprong van acid jazz ligt in de Britse clubscene van het midden van de jaren tachtig, waar dj's op zoek waren naar een manier om zeldzame soul- en jazzplaten te combineren. DJ Gilles Peterson en producer Eddie Piller worden beschouwd als de grondleggers van de beweging. Zij richtten in 1987 het label Acid Jazz Records op, dat het genre zijn naam en een platform voor de eerste releases gaf. Vroege media-aandacht kwam van piratenradiozenders en gespecialiseerde shows van BBC Radio, waardoor de term ‘acid jazz’ snel ingeburgerd raakte.

Muzikaal gezien is acid jazz een complexe mix van instrumentale jazz en de ritmische structuur van funk, aangevuld met elektronische grooves, hiphopbeats en soulzang. Er wordt vaak gebruikgemaakt van elementen uit live jamsessies, maar dan bewerkt met samplers en drummachines. De composities worden gekenmerkt door gematigde tempo's (ongeveer 90-110 slagen per minuut), syncopische ritmes en uitgebreide harmonische sequenties, ontleend aan het jazzrepertoire.

De erkenning van acid jazz was tweeledig: critici prezen de muzikale inventiviteit en verfijning, maar bekritiseerden soms de stilistische eclecticisme. Het droeg bij aan een hernieuwde belangstelling voor live geluid in clubmuziek en inspireerde de ontwikkeling van new jazz, downtempo en lo-fi hiphop. Technologisch gezien droeg het genre bij aan de popularisering van het samplen van oude jazzopnames en de integratie van analoge instrumenten in de digitale omgeving.