Beschrijving
Het nummer klinkt als tranen die in stilte vallen, maar zonder drama - eerder met het besef dat je soms moet loslaten om opnieuw te kunnen beginnen. Hier klinkt wat we vaak proberen te verbergen: bedrog, pijn en teleurstelling wanneer gevoelens niet zijn wat we hadden verwacht. Elke regel is een stap op het scherp van de snede tussen liefde en verraad, tussen wat was en wat overblijft. Er zijn geen hoge verwachtingen, alleen de simpele, maar harde waarheid: soms moet je vergeven om verder te kunnen gaan. Dit nummer is als een zacht gefluister in de schemering, wanneer gevoelens verborgen zijn achter loze beloften, maar toch levend zijn. Er klinkt een verlangen naar wat niet is uitgekomen en een teder spijt over hoe alles had kunnen zijn als die onzichtbare ketenen er niet waren geweest. Het klinkt als onuitgesproken pijn, wanneer beloften oprecht zijn gedaan, maar de uitvoering te wensen overlaat. Hier is geen plaats voor grote woorden, alleen voor een stille maar krachtige ervaring van hoe je aan leegte kunt vastzitten en je eigen waarde kunt vergeten. Het hele nummer is doordrenkt van droefheid, als een lange blik op een oude foto waarop geen glimlach of hoop meer te zien is, maar ook niets meer te vergeten valt.
Songtekst en vertaling
De songtekst van dit nummer is nog niet toegevoegd.