Thank You

De ochtend verliep op de een of andere manier niet goed: het regende buiten het raam, het kopje thee was koud en mijn hoofd voelde alsof het na een klein feestje was. En alles rondom lijkt grijs, saai, en de wekker is vijand nummer één geworden. Maar dit is het moment waarop er iets in je hart klikt: je aandacht wordt plotseling getrokken door iemands stem, iemands blik op de foto's aan de muur. En alles is niet meer zo eng, niet zo erg. Er is tenslotte iemand voor wie het de moeite waard is om te gaan werken, de bus te missen en zich zelfs zorgen te maken als er iets misgaat. Uiteindelijk is het belangrijkste dat je er bent. En zelfs als het huis instort, maakt het niet zo veel uit. Gewoon omdat je in de buurt bent. Al het andere is geen probleem.