Noc Kupały - sped up + bass boosted

Het ruikt naar rook, nat gras en iets ouds, als een verhaal dat fluisterend bij het kampvuur wordt verteld. De lucht zoemt van de trommels, vonken vliegen de lucht in als een zwerm opgeschrikte vuurvliegjes. Alles om me heen beweegt in een soort wilde dans: het bos, de wind, de schaduwen. Het lijkt wel alsof zelfs de hemel meespeelt: het rommelt, lacht, stort donder neer, alsof het het ritme aangeeft van een feest dat er al lang voor de mensen was en er nog lang na zal zijn. Het vuur likt gretig de nacht, en de rivier houdt haar adem in om het lot niet te verjagen dat samen met de krans in het water is geworpen. Alles is hier spel en ritueel, angst en extase door elkaar. Piroen daalt af uit de wolken, Veles fluistert vanuit de aarde, en in de ogen van de dansenden weerspiegelt zich iets wat niet met woorden te beschrijven is. En als iemand besluit over de vlammen te springen, wordt hij misschien inderdaad herboren, gereinigd, geschroeid, maar levend.