Про осінь

De herfst verspreidt zich zachtjes door de lucht als warm goud, alsof hij wil verbergen dat het binnen al koud is. Wanneer de bladeren onder je voeten ritselen, klinken zelfs de luidste beloften zachter, maar er is in mensen dat koppige gevoel om hun woord toch te houden, ondanks onweer, stortregens en hun eigen twijfels. Liefde is hier niet van het soort dat in de etalage glinstert. Er zit een beetje bezinksel in, een beetje schuld, maar ze is zo echt dat ze warmer aanvoelt dan elke deken. Wanneer er handen in de buurt zijn, een wagon, de herfst, wordt alles wat nodig is teruggebracht tot twee handpalmen. Zonder hen lijkt de hemel vreemd en ademen als een vergeten melodie die ooit vanbinnen klonk.