Stand by Me

Alsof een gesprek te lang duurt en er op een gegeven moment alleen nog stilte overblijft tussen de woorden. Alles lijkt gewoon een sleutel, een deur, een belofte om "ooit weg te gaan", maar onder dit alles schuilt de vermoeidheid van eindeloze pogingen om te begrijpen waarom het niet lukt. De melodie balanceert op de grens tussen weemoed en berusting, als na een aanhoudende regenbui, wanneer alles al doorweekt is, maar het ademen gemakkelijker gaat. In elke herhaling een stille smeekbede om niet te verdwijnen, zelfs als niemand weet wat er verder zal gebeuren. De wind, de kou en de regen lijken het als eersten te hebben begrepen: alles gaat voorbij, alles komt terug, maar niets blijft voor altijd. En toch wil je dat er iemand gewoon bij je blijft, totdat je hart nog niet is afgekoeld.