Beschrijving
De wereld om me heen leek uit elkaar te barsten - niet luid, maar voelbaar. Elke dag gaat er iets mis: soms boosheid op jezelf vanwege zwakte, soms vermoeidheid waarin je geen kracht meer hebt om boos te worden. Alles draait tussen "moeten" en "ach, laat maar", tussen angst en stille toestemming om gewoon te ademen. En toch loopt er iemand naast me. Niet voorop, niet achteraan, maar ernaast. De avond ruikt naar een vermoeide stad, de ramen branden van andermans zorgen, en de wind fluistert als het ware: "leef rustig". En zo wordt het lichter - door het feit dat je gewoon kunt wandelen, zonder te weten waar je naartoe gaat, zonder plannen te maken, zonder jezelf iets te bewijzen. Zolang er een zonsondergang is en iemands stappen in harmonie, is het nog niet tevergeefs.
Songtekst en vertaling
De songtekst van dit nummer is nog niet toegevoegd.