Stycamen

De stad trilt op de maat alsof iemand de vrijdagavondmodus heeft aangezet en vergeten is uit te zetten. Het licht knippert, de lucht trilt van de bas, en zelfs de meest bescheiden mensen beginnen met hun schouders te wiegen, alsof ze gewoon een comfortabele plek aan de bar zoeken. Alles wordt eenvoudiger: muziek is gemengd met lucht, alcohol met moed en vermoeidheid met plezier. Lachen, beats en een beetje roekeloosheid komen samen in een cocktail waar je alles voor wilt laten vallen en gewoon wilt bewegen. Geen juiste bewegingen, geen oordelende blikken, alleen het ritme dat meesleurt en meeneemt. En ineens wordt het duidelijk: er bestaan geen mensen die "niet dansen". Er zijn alleen mensen die deze muziek nog niet hebben gehoord.