Эмигрант

Alsof een oude film vastzat in de bandrecorder en de wereld krakend achteruit ging. De tijd rekte zich uit, verloor zijn contouren, en de geluiden werden zacht, alsof iemand een vermoeid hart had bedekt met een wollen deken. De oude man bij de poort wacht ergens op, misschien op de hemel, misschien op de laatste bus die maar niet komt. Elk woord is als een blotevoetenstap op dun ijs van herinnering: je hoort het kraken, maar je gaat toch door. Een emigrant die niet een land zoekt, maar de grens tussen droom en werkelijkheid. Verward tussen tijd en wereld, lijkt hij wakker te worden in een vreemd lichaam, waar zelfs zijn ademhaling niet volgens de regels klinkt. De muziek vloeit dik als melk, langzaam, met een vleugje oude spijt. En als de laatste noten wegebben, blijft er een vreemd gevoel over, alsof iemand is weggegaan maar vergeten is het licht uit te doen. Idee: K. Avenirov/M. Churakov. Regisseur: V. Priduvalov. Operator: A. Parekh.