yes

Liefde komt hier niet met muziek uit een parfumreclame - ze valt het huis binnen, struikelt over het tapijt en laat sporen achter op de vloer. Eerst redt het, dan vernietigt het, dan redt het weer - en daardoor wordt het, op een vreemde manier, warmer. Alles ruikt naar hitte, een beetje naar rook en een soort wanhopige eerlijkheid, wanneer pijn niet onder metaforen wordt verborgen, maar gewoon "hitte" wordt genoemd. Het voelt alsof je hart op open vuur wordt oververhit, maar niemand probeert het van het fornuis te halen - omdat er leven zit in die pijn. Licht stroomt door de vuile ramen en je wilt even geloven dat er in deze chaos en schreeuwen echt redding is. Of op zijn minst de zin.