Зипка

Het asfalt trilt onder de bassen, alsof de stad zelf besloten heeft contact op te nemen. De lucht is dik van benzine en jeugd - die waarin snelheid belangrijker is dan regels, en een Nike-hoodie dient als pantser tegen de wereld. Hier gaat het niet om glamour en lifestyle, maar om de realiteit waarin iedereen zijn eigen route heeft en zijn eigen Prior onder het raam. Het klinkt allemaal als een kroniek van de wijk, vastgelegd op een beat in plaats van op papier: een beetje chaos, een beetje trots en een heleboel vooruitgang. Tussen de regels door - de geur van rubber, de schijn van koplampen en het gevoel dat het leven voorlopig bijeengehouden wordt door een elastiekje van geld en het geloof dat het wel goed komt.