Invincible

Wanneer de wereld besluit dat jouw plek ergens onderaan is, en je plotseling je hoofd opsteekt - dan begint het interessantste. Hier gaat het niet om pathos, maar om die innerlijke stilte, wanneer het je eindelijk niet meer scheelt wie er niet in geloofde. Je doet het gewoon totdat het lukt. In elke beat hoor je het kloppen van een hart dat niet heeft opgegeven. Eerst zachtjes, dan luider - tot het punt van "niet meer te stoppen". Nieuw team, nieuwe wegen, oude angsten - naar de vuilnisbak. Geen held, geen superman, gewoon een mens die het risico nam om volgens zijn eigen regels te leven. En het lijkt erop dat hij gewonnen heeft.