Escape

Elke wijk heeft zijn eigen soundtrack – met rijmpjes over overleven en dromen over ontsnappen. Hier ruikt beton naar ambitie en schijnen de straatlantaarns als schijnwerpers voor degenen die nog niet hebben opgegeven. Tussen de beats door gaan de gesprekken over geld, vrienden, verlies en vrijheid, maar dat alles is niet deprimerend, maar stimulerend: hoe zwaarder de dagelijkse sleur, hoe zoeter het idee om weg te vliegen, al is het maar naar Frankrijk, of gewoon om de hoek, waar niemand je verleden kent. De beat rolt zelfverzekerd door, alsof de route al is uitgestippeld, en de stem is diezelfde innerlijke motor die zegt: "kom op, breek hieruit". En plotseling wordt de realiteit filmisch - de nacht, de straatverlichting, iemand danst rechtstreeks op het trottoir, en een paar minuten lang lijkt het alsof er echt een uitweg is.