Мамине намисто

Alsof het ochtendlicht in de kist van mijn moeder keek - zacht, voorzichtig, met liefde. Daar ligt een ketting, waar elke kraal een herinnering, een advies, een vriendelijk woord is, dat zelfs warmte geeft als het koud is. In dit geluid zit iets van een oud ritueel – alsof je niet zomaar een sieraad omdoet, maar een verbinding met je wortels, met degenen die voor jou zongen, baden en geloofden. Het lied ontvouwt zich als een tak na de regen - transparant, schoon, een beetje magisch. En je wilt geloven dat ergens tussen de kralen van het lot al de jouwe wacht - die ene, de goede. Niet gekocht, niet gevonden, maar gewoon gevoeld, wanneer het hart stil wordt.