If We Let Go

Soms klinkt het als een zucht tussen dromen. De woorden zijn als een biecht, gefluisterd door de avondmist, zonder antwoord te verwachten. Alles lijkt onder water te staan, niet met water, maar met gevoelens: is het melancholie, opluchting of een herinnering die maar niet wil verdwijnen? De muziek zwelt langzaam aan, alsof iemand iets loslaat wat hij al lang vasthield - tot zijn vingers trillen. Geen luide drums, alleen een innerlijke aardbeving die aan de oppervlakte tot uiting komt in één woord:“warmte”. Maar niet gezellig, nee, het is een warmte die je hart doet samentrekken, zoals de hitte in je borst voordat je in tranen uitbarst. En terwijl“Heat. Heat. Heat.” klinkt, lijkt het alsof het geen geluid is, maar een hartslag die meer probeert te zeggen dan woorden kunnen uitdrukken.