Beschrijving
Het ruikt naar metaal, hitte en iets te menselijk voor oorlog. Alsof er binnen de militaire basis plotseling een lamp uit de kindertijd werd aangezet - die waaronder ze sciencefiction lazen over rechtvaardige revoluties en broederschap van de sterren. De geluiden rommelen, maar niet dreigend - eerder als de botten van een oude machine die het nog steeds trekt, ondanks de roest. Dit alles lijkt op een vreemde parade: de brokstukken van imperia marcheren, vliegtuigen cirkelen eroverheen, en ergens tussen de radars rijpt een stille droom van vrijheid. Het lied klinkt als ruis van de radio - onsamenhangend, nerveus, maar met een duidelijke hartslag van hoop. En daar schaam je je zelfs een beetje voor: zo mooi mag vernietiging toch niet zijn. En toch is het mooi. Marco Castello – zang, klassieke gitaar; Lorenzo Pisoni – bas; Leonardo Varsalona – toetsen; Giuseppe Molinari – drums; Danny Bronzini – elektrische gitaar, achtergrondzang; Andrea Urianello – altsaxofoon; Stefano Ortisi – tenorsaxofoon; Pietro Lupo Selvini – baritonsaxofoon, achtergrondzang; Geluidstechnicus: Olmo Giani Geluidstechnicus: Mario Grimaldi Opgenomen door: Damiano Festa
Songtekst en vertaling
— Als de gekozen taal niet beschikbaar is voor de video, schakelt YouTube het beschikbare ondertitelspoor of automatisch gegenereerde ondertitels in (indien aanwezig). De keuze kan ook afhangen van de gebruikersinstellingen.
— Als het bericht ‘Video niet beschikbaar’ verschijnt, kun je de video met songtekst alleen bekijken door deze direct op YouTube te openen.