Кольори

Soms klinkt het lied als een gebed, geborduurd met draden van pijn en liefde. In elke steek klopt het hart van een moeder, dat weet te bidden niet voor zichzelf, maar voor haar zoon: om wilskracht, brood en vrede. Maar het leven heeft, zoals altijd, de kleuren door elkaar gegooid - waar de meidoorn had moeten bloeien, groeide de doorn, en in plaats van overvloed bleef er bitterheid over. En toch schuilt er kracht in dit verdriet: terwijl het rogge door de as heen breekt, borduurt ergens in stilte de hoop verder. Niet voor de schoonheid - voor de herinnering.