Backburner

Een telefoontje dat naar het verleden ruikt - een beetje bitter, een beetje gezellig. In zijn stem klinkt vermoeidheid, schuldgevoel en dat ene "wat als het nog steeds kan". En hoewel het allang tijd is om de les te leren, is de gewoonte om je te branden ook een manier om warm te worden. Hier gaat het niet om passie, niet om vergeving – het gaat om zachtaardig masochisme, waarbij het zelfs prettig is om te verkoolen, als het maar op de achterste pit van iemand anders gebeurt. En het lijkt wel duidelijk: te laat, te pijnlijk, te bekend. Maar er is iets vreemd levends aan het voortzetten van een gesprek, hoewel beiden weten dat het zal eindigen in stilte. Alsof verdriet ook een verbinding is, en sarcasme een vorm van liefde, alleen een beetje overbakken.