Пацаны

De stad ademt uit - luidruchtig, met een piepende ademhaling, alsof ze een lange nacht zonder slaap achter de rug heeft. Hier beweegt iedereen zich alsof ze altijd haast hebben om hun eigen lot niet te missen. Jongens draaien een muntje niet omwille van de glans, maar om te bewijzen dat ze het kunnen - omhoog klimmen, niet verdwijnen in het beton. Sommigen hebben een telefoontje, sommigen hebben een vlucht, sommigen hebben een droom in hun zak tussen het kleingeld en de sleutels van een andermans auto.

Iedereen wil eruit komen - al is het maar een stap, al is het maar een meter omhoog. De wereld om hen heen is een beetje scheef, maar eerlijk: het gaat hier niet om de romantiek van de straat, maar om de energie die in hun borstkas klopt als een bas in luidsprekers. En terwijl de stad knippert met neonlichten, bewegen de jongens - sommigen op het ritme, anderen tegen de stroom in.