Adesso

Een wereld waarin men niet langer wacht op het ‘juiste moment’. Alles gebeurt nu al - op dit moment, in dit holle *adesso*. Niet morgen, niet later, niet ‘wanneer ik er klaar voor ben’. De stem breekt, maar gaat zelfverzekerd verder - alsof na een lange slaap eindelijk het licht is aangegaan en zichtbaar is geworden wie er al die tijd werkelijk naast je stond. In elk ‘adesso’ zit een uitdaging, vermoeidheid, een koppig ‘ik leef, ondanks alles’. Een beetje pompeus, een beetje Italiaans mooi - wanneer zelfs littekens klinken als een tatoeage met een manifest. En alles wat was, is plotseling niet meer belangrijk. Het belangrijkste is wat er gedaan is. Nu.