In Ya City

De nacht lijkt weer eindeloos, de stad glinstert als glans op de lippen na nog een glas. De bassen worden steeds luider, de betekenis steeds minder - en daarin schuilt, zo lijkt het, een zekere waarheid. Hier is niemand iets verschuldigd: je mag brutaal zijn, je mag lui zijn, je mag gewoon dansen alsof de hele wereld je stories zonder getuigen is.

De lucht is dik als stroop, zinnen glijden tussen lachen en flirten, en verlangens worden gemengd als cocktails aan de bar. Niemand denkt aan morgen - en waarom ook, als alles op dit moment op de juiste frequentie trilt. Ergens tussen grap en uitdaging ontstaat het vertrouwen: jezelf zijn betekent jezelf toestaan om een beetje te overdrijven.