Camarada Errante

Het leven draait soms als een bezeten reuzenrad - omhoog, omlaag, weer omhoog, totdat je niet meer begrijpt waar het draaien überhaupt is begonnen. En dan ineens - boem. Alles stopt, omdat er iemand in beeld komt waardoor zelfs de lucht zich anders gedraagt. Je hoeft niet langer de held uit te hangen, records te breken en te pronken met je bravoure - je kunt gewoon jezelf zijn.

In dit ritme zit tegelijkertijd de ruwheid van de straat en de warmte van thuis: de geur van asfalt maakt plaats voor de geur van ham, en het hart, dat gewend is aan onrust, is voor het eerst niet bang voor een pauze. Liefde klinkt niet als een cliché, maar als het jargon van twee mensen die hun eigen wereld en hun eigen regering hebben, waar in plaats van wetten tederheid en een beetje hooliganisme heersen.