Beschrijving
Ooit maakten de wegen plaats en werden we met bewondering bekeken. Nu lijken diezelfde wegen langer en zijn spiegels eerlijker dan we zouden willen. De wereld lijkt kleiner geworden en de stilte luider. Zelfs het kussen, de eeuwige bondgenoot van alle ochtendtraan, heeft zich ergens anders heen gekeerd.
Het is grappig en triest tegelijk: de vijanden zijn dezelfde, alleen de namen zijn veranderd. De schouders weten nog steeds hoe ze trots moeten houden, maar de handen vouwen zich uit zichzelf tot verzoening. Het lot heeft, zoals altijd, gevoel voor humor, alleen lacht het nu vaker.
En toch ga je door. Hoewel niet over dezelfde wegen waar vroeger gelach klonk en meisjesogen ronddraaiden. Alleen is er nu in plaats van muziek bij elke stap een vermoeide, maar koppige ademhaling: je leeft, dus je gaat door.
Tekst - Asik Mehmet Sumbul - Hasan Choban
Muziek - Asik Mehmet Sumbul
Arrangement - Hasan Choban
Muzikale begeleiding - Orhan Kel
Viool - Okan Ertyurk
Studio - opname van de weergave
Mastering van de mix - Cuma Polat
Camera - Erol Olkey
Camera-opname - Güney Kamera
Montage - Hasan Çoban
Songtekst en vertaling
De songtekst van dit nummer is nog niet toegevoegd.