Meer nummers van RuthAnne
Beschrijving
Soms komt de pijn niet in een schreeuw, maar in een stem die te kalm klinkt. Achter een paar nonchalante zinnen, uitgesproken tussen twee slokken koffie, gaat een hele storm schuil. En nu zijn het niet meer de botten die pijn doen, maar het zelfbeeld. Woorden zijn immers geen blauwe plekken, ze verdwijnen niet vanzelf. Ze nestelen zich ergens diep van binnen, als splinters onder de huid, en komen telkens weer terug als je in de spiegel kijkt.
In dit lied zijn geen luide beschuldigingen te horen, alleen een koud echo, alsof na een ruzie het ergste al is gebeurd. De plaat draait, de zinnen herhalen zich, en plotseling begrijp je: je kunt niet wegvluchten voor woorden, zelfs als je vergeet wie ze heeft gezegd. Want soms doet één ‘lelijk’ meer pijn dan een schot.
Kunstenaar: Rutann
Artistiek manager: Red Light Management
Kandidaat: Laura Taylor
Productiebedrijf: Zero Degree Films
Regisseur: Ditte Ravn
Producent: Fyodor Houthoysen
Agent van de producent/regisseur: Marisa Garner
Eerste regisseur: Lucas Hayam
Cameraman: Nick Burdo
Eerste regisseur: Max Tweed
Cameraman: George Greenwood
Art director: Lilly Cassia
Assistent-art director: Sam Webster
Assistent-art director: Roisin Monaghan
Montage: Ditte Ravn
Songtekst en vertaling
De songtekst van dit nummer is nog niet toegevoegd.