Unforgettable

De valstrik van een feestje - waar de muziek luider is dan je gedachten en alcohol de contouren van de werkelijkheid lijkt te vervagen. De lucht is gevuld met de geuren van andermans parfum en het licht knippert voortdurend, alsof het nerveus is. Ze danst - niet voor iemand anders, maar gewoon om niet na te denken. Hij kijkt toe - niet uit interesse, maar om zichzelf te vergeten. Alles is mooi, maar op de een of andere manier te veel: automatische glimlachen, bewegingen uit het hoofd, gesprekken die nergens toe leiden.

En dan - een moment van aantrekkingskracht. Een toevallige blik, iets langer dan nodig is. En alles wat onbelangrijk was, wordt plotseling scherp, als een flits in het donker. In dit ritme is geen plaats voor moraal of plannen voor de toekomst - alleen lichamelijke eerlijkheid, alleen ‘hier en nu’. Want soms is het enige dat je redt van eenzaamheid, dansen op het randje van het toegestane, tot het licht wordt en het weer ongemakkelijk wordt om jezelf te zijn.