Zero

De nacht brandt op als een kaars, en in plaats van een vlam is er een koude rust. De kaarten hebben alles al gezegd: de leegte in het hart is geen vonnis, maar gewoon een nieuwe fase van het weer van binnen. De liefde is weggegaan zonder afscheid te nemen, en het geluk lijkt het adres te hebben verwisseld. Maar het lichaam weet nog hoe het moet bewegen, dus laat het een dans zijn.

Dit gaat niet over verdriet, maar over acceptatie. Wanneer je ophoudt met wachten op wonderen, ontstaat er een ritme dat je kunt vertrouwen. Laat de zigeunerin maar tot de ochtend kaarten leggen - het resultaat zal toch nul zijn. Dat betekent dat je weer met een schone lei kunt beginnen en je eigen route kunt dansen - zonder beloften, zonder tarot, gewoon om de stilte te trotseren.