Chemicals

Het klinkt als een clubdroom op het randje van de realiteit: soms verdwijnt de muziek in de ademhaling, soms knijpt het ritme je borstkas samen, als een hartslag in je slapen. De woorden vliegen in fragmenten uiteen, maar de betekenis is eenvoudig: er is alleen de hitte van het moment, die ‘heat’ waarvoor je je niet kunt verbergen.

Het nummer is niet gehaast, maar er is een constante opbouw: van een zacht gefluister tot het gevoel van vliegen, wanneer de zwaartekracht zijn kracht verliest. Alles draait om de aanraking die chaos in orde verandert en het rumoer van gedachten in een dans. De ironie is dat er niets bijzonders wordt gezegd, maar dat alles al is gezegd: één woord, keer op keer herhaald, is genoeg om het lichaam te herinneren wat het betekent om te branden.