gigolo

Een glanzende wereld van buitenaf en leegte van binnenuit - als een gouden verpakking waarin in plaats van snoepjes alleen lucht zit. In het nummer klinkt een eeuwige paradox: een mooi plaatje zijn waar iedereen van geniet, maar dat niemand echt ziet. Geld, cruises, ‘blauwe chips’ en eeuwige zekerheid over je status - dat zou allemaal warmte moeten geven, maar in plaats van warmte blijft er een lichte kilte van ironie over.

In elke couplet wordt er met beelden gespeeld: ‘gecertificeerde gigolo’, ‘trustfund baby’, mooi en zelfverzekerd. En tussen de regels door komt een bijna toevallige vermoeidheid naar voren - als een erkenning dat luxe en andermans verlangens echte gevoelens niet kunnen vervangen. Het resultaat is een brutale soundtrack over hoe je begeerd kunt zijn en toch een beetje verloren kunt blijven.