Beschrijving
Licht en een beetje slordig, zoals haar na een plotseling geknipte pony, klinkt dit nummer als een wandeling door een zonovergoten straat na een slechte nachtrust. In het begin is er veel geritsel en kwetsbaarheid - dingen die met veren en lijm aan elkaar zijn geplakt, kleine krabben bij een beekje, stations met sporen naar buiten. Maar bovenal een zachte stem, alsof hij je handen verwarmt en belooft: je kunt alles achterlaten als het te zwaar wordt. Zelfs jezelf.
De muziek lijkt hier op het geritsel in de ochtendstad: een katachtige slaap onder het geluid van treinen, de glans van etalages en vreemde stemmen die warmte worden. Niets heroïsch - gewoon een stille, maar volhardende tederheid waarmee de wereld scheuren herstelt terwijl niemand kijkt.
Songtekst en vertaling
De songtekst van dit nummer is nog niet toegevoegd.