Keep Forgettin'

Het geheugen houdt van grappen maken, vooral als het om het verleden gaat. Het hoofd begrijpt het allemaal wel: het is voorbij, de aftiteling is voorbij, er komt geen vervolg. Maar het hart blijft hangen, als een oude plaat, en speelt steeds weer hetzelfde couplet over wat niet is uitgekomen.

Dit liedje heeft iets weg van ongemakkelijke ontmoetingen in de supermarkt: beleefde glimlachen, een kort ‘hallo’ - en van binnen een hele storm. Alsof de realiteit al lang alles op zijn plaats heeft gezet, maar ergens diep van binnen een koppige innerlijke stem blijft zeggen: ‘Wat als...?’

Het verdriet is hier niet groots, maar stil, huiselijk. Met een vleugje ironie over het eigen vergeetachtigheid en met de pijnlijke eerlijkheid van de erkenning: ja, soms zijn gevoelens veel koppiger dan logica.