Beschrijving
De woorden ruiken naar nat asfalt en sigarettenrook - zo sterk dat het in je ogen prikt en je doet liegen dat alles in orde is. Hier wordt de koppige belofte van een kind om ‘nooit’ te doen verweven met het bittere volwassen worden, waar de straten je meer pijn doen dan mensen. Met elke regel voel je de zwaarte van de stappen op de koude tegels, waar elke keuze vreemd lijkt, maar door jezelf is gemaakt.
In deze klank zit niet alleen vermoeidheid, maar ook een vreemd soort vuur: het verlangen om te verbranden en weer bij elkaar te komen, je te verschuilen in een omhelzing, namen te vergeten, maar gevoelens te onthouden. De muziek vertelt niet zozeer een verhaal, maar laat een nasmaak achter - als een litteken dat niet meer pijn doet, maar nog steeds je hand verwarmt als je er met je vingers overheen strijkt.
Arrangement: Kane Radd
Gemixed door: Kalimero
Mastering: Bugra Kunt
Regisseur: AMIRAL
Cameraman: Alper Ünyaylar
Assistent-regisseur: Utkan Evji
Songtekst en vertaling
De songtekst van dit nummer is nog niet toegevoegd.