Beschrijving
In dit lied klinkt liefde als een gewoonte die je hart niet kan afleren, alsof je elke ochtend weer die oude trui aantrekt die naar andermans warmte ruikt. Hier zijn verzoeken om vergeving, een brok in de keel en slapeloze nachten, waarin het kussen koud is en de tijd zich tot in het oneindige uitstrekt. De woorden blijven in je oren hangen, als een onvoltooide brief waarvan de rand is verschroeid door haast en pijn.
Alles ademt niet een breuk, maar een zweven tussen ‘nog samen’ en ‘al niet meer’. Het verlangen is hier zacht, bijna huiselijk: geen schreeuw, maar een fluistering, geen drama, maar een eindeloze zoektocht in dromen naar wat overdag verloren is gegaan.
Tekst en muziek: Emre Nalbantoglu
Producent: Ateş Erkoç, Emre Nalbantoglu
Mixage en mastering: Ateş Erkoç, Erdinç Kaya
Zang, elektrische gitaar, akoestische gitaar, toetsen: Emre Nalbantoglu
Contrabas: Yarkin Tuncer
Drums: Mert Jan Bilgin
Assistent-geluidsingenieur: Ege Menli
Regisseur: Yasin Kanar
Cameraman: Ilker Hamamci.
Montage en kleur: Kaan Malkoc.
Productie: Malkoc Time Media
Productieleider: Oguzhan Efe Aydar
Assistent-producent: Yaren Gezcu
Productiecoördinator: Devrim Isik
Fotograaf: Furkan Suozer
2e AC: Haluk Colak
Meester: Alperen Bulut
Beste jongen: Recep Mutlu
Transport: Ramazan Arslan
Met: Duru Deniz Hanci
Songtekst en vertaling
De songtekst van dit nummer is nog niet toegevoegd.