Девочка солнце

De regen klettert op de daken, en ergens tussen de druppels loopt zij - die ene, in een luchtige zomerjurk, met zonlicht in plaats van parfum. De wereld lijkt even stil te staan, terwijl het hart klopt op het ritme van het tramgeluid. Alles is eenvoudig, een beetje naïef en pijnlijk levendig: liefde ontstaat niet op bals, maar op natte haltes.

Dit moment is als een zomerse regenbui: plotseling, fris, een beetje dwaas, maar zo echt dat je eronder wilt blijven staan en je niet wilt verstoppen. Er zijn geen luide woorden, alleen blikken, muziek en het gevoel dat zelfs de tram weet dat er iets belangrijks is begonnen.