B.A.$.$.

De geluiden lijken alles samen te brengen: straatgeluiden, Afrikaanse ritmes, Portugees dialect en een beetje techno, gemixt op een oude laptop. Overal beweging, hitte, de geur van stof en benzine, en uit de luidsprekers klinkt iets ongrijpbaar levendigs, als de adem van een stad die nooit slaapt.

Elke regel klinkt als een repetitie voor een groot feest, waar iedereen het script allang vergeten is, maar niemand heeft daar bezwaar tegen - want het belangrijkste is niet de orde, maar de puls. De muziek trekt je bij je schouder, nodigt je uit om te dansen, zonder naar je naam of stemming te vragen. En plotseling wordt het duidelijk: daar is het, de energie waardoor zelfs beton lijkt te kunnen bloeien.