Beschrijving
Het is alsof het een brief is, geschreven in een fluistering - zacht, maar met moeite de tranen bedwingend. De woorden in het lied drukken niet, maar worden voorzichtig gekozen om de pijn van een ander te benaderen, die ondoordringbare muren die iemand om zich heen bouwt. Het is geen verwijt, maar een poging om door te dringen: “zeg me hoe erg het pijn doet”, terwijl de wereld alleen maar zijn schouders ophaalt.
De muziek klinkt als een omhelzing op afstand - warm, maar een beetje trillend. Er is geen heldendom, alleen vermoeidheid en stilte, waarin zoveel onuitgesproken blijft. En in deze kwetsbaarheid schuilt een eigen kracht: erkennen dat het moeilijk is, betekent niet langer alleen tegen alles staan.
Montage: Clara Fax
Camera: Clara Fax en Lucy Metall
Scenario: Edwin Rosen
Producenten: Edwin Rosen en Philip Brooks
Mastering: Morgan Wright
Songtekst en vertaling
De songtekst van dit nummer is nog niet toegevoegd.