ТАХО

Een telefoongesprek waarin de hele stad verdween: een trillende draad, vastberadenheid met een vleugje gelach en de geur van benzine op de achterbank. De woorden volgen elkaar op als een checklist – dreigementen, rekeningen, Chevrolets en wolven – en toch klinkt er een verbazingwekkende alledaagse onverstoorbaarheid doorheen, alsof het gewoon weer een gemeentelijk probleem is dat snel opgelost moet worden.

De ironie in de stem - warm, cynisch - maakt de scène bijna gezellig: het criminele leven onder de keukenlamp, waar berekening en brutaliteit samengaan met grove humor. De muzikale achtergrond lijkt te knipogen en bevestigt dat hier alle rollen zijn verdeeld en zelfs angst er mooi uit moet zien.

Het laat een gevoel achter van een koude dageraad na een nacht vol plannen en fouten: veel auto's, veel woorden en een klein telefoontje dat alles veranderde. Je wilt glimlachen en huiveren tegelijk - zoals bij nieuws dat je al een miljoen keer hebt gehoord, maar dat elke keer weer anders klinkt.