Card Declined (Brimful of Asha)

Vanaf de eerste seconden lijkt het op een feestje dat niet ophoudt, zelfs niet als de dageraad al door de ramen gluurt. Alles draait om één belofte: het vuur brandend houden, terwijl anderen al lang willen gaan zitten. De rol van ‘degene die het feest levend houdt’ klinkt trots en een beetje gedoemd, want ergens tussen het dansen en lachen glipt toch het woord ‘vaarwel’ door.

De muziek verspreidt warmte, als de hitte van de lampen aan het plafond van de club of de adem van de menigte op de overvolle dansvloer. ‘Ik ben het licht’ klinkt niet als pathos, maar als een bezwering die helpt om de stilte nog even uit te stellen. En juist in deze verscheurdheid, in deze eindeloze herhaling, schuilt een vreemde schoonheid: schitteren zolang je kracht hebt, zelfs als je morgen moet doven.