Beschrijving
Het is alsof je met de tijd zelf praat: het gaat voorbij, krast aan je ziel en laat je met lege handen achter. Elke regel klinkt als een bekentenis van machteloosheid - het lijkt alsof alles al geaccepteerd is, maar het hart vindt toch een manier om zich opnieuw te verbranden.
Hier lijkt liefde op water: je kunt het niet vasthouden, maar je kunt erin oplossen, een stroom worden, een rivier die toch door het ijs breekt. En hoezeer je jezelf ook overtuigt dat je aan de pijn gewend bent, elke ochtend brengt een nieuwe portie brandende herinneringen.
De melodie houdt het evenwicht tussen vuur en kou, tussen de gewoonte om te verliezen en de wens om toch niet helemaal los te laten. Het is geen luide schreeuw, maar een zacht smeulen - precies datgene waardoor de vonken in je borst weer oplaaien, zelfs als je gezworen hebt dat je dat nooit meer zou doen.
Tekst en muziek: Oguzhan Atmaca
Productie en arrangement: Oguzhan Atmaca en Erdinç Kaya
Mixage en mastering: Erdinç Kaya
Songtekst en vertaling
— Als de gekozen taal niet beschikbaar is voor de video, schakelt YouTube het beschikbare ondertitelspoor of automatisch gegenereerde ondertitels in (indien aanwezig). De keuze kan ook afhangen van de gebruikersinstellingen.
— Als het bericht ‘Video niet beschikbaar’ verschijnt, kun je de video met songtekst alleen bekijken door deze direct op YouTube te openen.