W TEJ OPOWIEŚCI

Ooit zag alles er veelbelovend uit - bijna als het begin van een heroïsche saga, met een draak, een prinses en een groots plan dat alles zou veranderen. Maar in plaats van glanzende harnassen was er een vettige jas, in plaats van een elixer was er een energiedrankje uit de dichtstbijzijnde Żabka, en de magie eindigde precies daar waar de realiteit begon, om 6 uur 's ochtends en met een bleke kop tijdens de college.

De woorden vliegen als vonken - veel, luid, onsamenhangend. Elke monoloog is als een sprint zonder finish: je wilt wegvluchten van de leegte, maar je benen blijven steken in je eigen verhalen. De ironie is dat de held van dit verhaal zelf de draak is, zelf de redder en zelf de geeuw.

Ergens tussen ‘alles zal komen’ en ‘alles is al geweest’ blijft een vreemde vermoeidheid achter van gesprekken en beloften. De wereld lijkt grappig, maar de lach klinkt schor, want de volgende ochtend is er weer een spiegel - en daarin zie je geen ridder, maar een type dat gewoon geen tijd heeft gehad om zichzelf te worden.