Chiens

Soms is er geen viool en kaarslicht nodig om pijn te voelen – een beetje uitgelopen mascara en een iets te hoge toon zijn voldoende. Dit is geen lijden, maar ontnuchtering: wanneer de liefde in tweeën is gebroken, en daarmee ook de illusie van ‘eeuwigheid’. Eerst wil je met servies gooien en lange berichten schrijven in een opwelling, maar dan komt er plotseling een vreemde opluchting. Het blijkt dat loslaten geen zwakte is, maar een vorm van zelfrespect. En ja, laat de restanten van het verleden maar aan de ‘honden’ over - er ligt toch een nieuw leven in het verschiet, waar de mascara niet uitloopt en de lippen niet voor iemand anders worden opgemaakt, maar gewoon omdat het mooi is.