Слово

Dit lied geeft het gevoel van een laatste ademtocht - wanneer alles al gezegd is, maar de stilte toch om een vervolg vraagt. Het lijkt alsof niet het lichaam verbrandt, maar de betekenis: het woord dat had moeten redden, verandert zelf in as. Mensen werpen zich in de vlammen, als druppels tin, en de hemel zwijgt - hij heeft dit alles al honderden keren gezien.

Er is geen pathos, alleen de tot op het bot uitgeknepen waarheid: het leven gaat voorbij als een droom, en bij het ontwaken blijft alleen vermoeidheid over en een klein beetje geloof dat je jezelf niet kunt vergissen. Misschien is dat wel een gebed - eenvoudig, niet tot God, maar naar binnen, tot degene die nog ademt te midden van het vuur.