To się więcej nie powtórzy

Een diepe bas telt de stappen op het natte asfalt, alsof de stad zelf het ritme van volharding aangeeft. In deze regels is geen plaats voor pose of medelijden: alleen de gewoonte om door te zetten, zelfs als de grond onder de voeten de wankele vloer is van vroegere fouten. Alles eerlijk, zonder fanfare, gewoon het leven dat geleerd heeft niet om te vallen door tegenwind. De tijd is een strenge maar rechtvaardige leermeester geworden. Twee decennia strijd, een paar blauwe plekken, een paar overwinningen, en hetzelfde gevoel: het spel gaat volgens de regels, zelfs als de scheidsrechters slapen. Achter glas was het verleden "niet te betalen", maar nu is het een symbool van zwaarbevochten vrijheid. Niet vragen, niet opscheppen, gewoon je ding doen. En als het klinkt "dit zal niet meer gebeuren", hoor je geen spijt, maar een kalme zekerheid: en dat hoeft ook niet.