Rapy czy Disco?

De dreunende beat en de hese bravoure lijken de pas te bepalen op het asfalt, waar de romantiek van de straat verdwenen is, maar de gewoonte om de rug recht te houden is gebleven. In elk woord klinkt een vermoeid "genoeg", maar ook een stil "ik heb het gehaald" zonder klagen, zonder pose, gewoon een feit. Waar vroeger wrok en bewijzen kookten, is er nu alleen nog maar koele berekening en het vertrouwen dat je je niet hoeft te verontschuldigen voor succes. In het geluid is er een verzoening met zichzelf, bijna filosofisch, maar door een ondeugende grijns heen. Geld? Ja, dat zullen ze. Muziek? Wat maakt het uit, disco of rap. Het belangrijkste is dat het klinkt als een persoonlijke overwinning op het verleden, dat niet terugkomt.